Een vraaggesprek met mister Loveparade

'IK VERWACHT WEER EEN MILJOEN MENSEN'

De legendarische Berlijnse Loveparade ging na topjaren in 1999 en 2000 langzaam ten onder aan commercialiteit en gerechtelijke procedures tegen de gemeente. Bezoekers wilden niet meer komen en sponsors haakten af. 2004 en 2005 moesten het doen zonder Parade. Dit jaar werd er een nieuwe sponsor gevonden, en nieuwe moed. Dr Motte, dj en de excentrieke geestesvader van het evenement, legt in een Berlijns café uit wat er misging en waarom de wereld niet zonder kan.

Waar ging het mis?
“In 2001 vond de gemeente dat we geen demonstratie meer waren, maar een commercieel evenement. We moesten alles zelf gaan betalen. Schoonmaak, beveiliging, politie. We hebben een rechtszaak aangespannen en verloren. Omdat een exacte datum op zich liet wachten verloren we ook nog eens de broodnodige sponsors. Dat jaar verdriedubbelden onze kosten. Met de reserves die we in de jaren ervoor hadden opgebouwd, kwamen we maar net uit de kosten. De twee jaar erna werd dat steeds moeilijker. Op een gegeven moment hebben we het opgegeven. Achteraf heb ik spijt van die rechtszaak, want wij waren de gebeten hond erna. Wat zou er zijn gebeurd als we niks hadden gedaan en de zaak op zijn beloop hadden gelaten? Dan had de gemeente een einde gemaakt aan een wereldberoemd evenement en had zij de schuld gekregen. Ik vraag me af of ze dat zouden hebben aangedurfd. Maar goed, dat is achteraf gepraat.”

Maar de Parade was toch ook veel te commercieel geworden?
“In zekere zin geef ik de critici gelijk. We hebben absoluut fouten gemaakt. We lieten wagens toe die veel geld binnenbrachten maar weinig toevoegden aan de partysfeer. Zoals een RTL-wagen met Big-Brothermensen erop. Ik heb ervan geleerd dat sponsoren op geen enkele manier daadwerkelijk deel mogen uitmaken van de Parade. En ik ga ook geen politici meer uitnodigen. Die dansen toch niet. Ik kan als organisatie niet zonder ze, maar ik ga andere manieren bedenken om ze erbij te betrekken.”

Staat de gemeente nu wel achter je?
“Er staan zeker politici achter me, maar die durven daar niet openlijk voor uit te komen. Ze zijn erg bang om hun kop boven het maaiveld uit te steken. Dus lobby ik me suf om alles door te laten gaan. Bezoekers geven gemiddeld vijftig euro per persoon uit, dat is dus 50 miljoen euro omzet voor de stad. Hotels, restaurants, reisorganisaties profiteren ervan. Waar praten we dan nog over? Maar het zal altijd een moeilijke verhouding blijven. Ze zien me nog altijd als een lastpost. De ‘crazy guy’ noemen ze me. Het zij zo.”

Zijn die twee jaar zonder Loveparade nog ergens goed voor geweest?
“Ja, de pauze heeft veel positieve effecten gehad. Mensen missen pas iets als het er niet meer is. Het bestaan van de Loveparade was te vanzelfsprekend geworden. Mensen groeiden er mee op, het maakte deel uit van hun leven. Toen de editie van 2004 niet doorging, was het alsof Kerstmis uitviel.”

Wat heeft het uitvallen van de Loveparade voor effect gehad op de clubscene?
“De Parade was het uithangbord voor de Duitse technoscene. Het zorgde voor media-aandacht en voor bekendheid van de muziek. De scene is vanaf 2003 ineengestort. Ook door de mindere economie, maar toch. Er zijn nog maar weinig clubs in Duitsland die nog louter elektronische muziek draaien. Veel zijn overgegaan op rock- of hiphopavonden. De afgelopen jaren zijn catastrofaal geweest voor de clubscene. Het negatieve beleid van de Duitse overheid heeft de dj-cultuur de nek omgedraaid. Daar moet snel verandering in komen.”

Ondanks alle feestvreugde heb ik in 1999 en 2000 angstbeelden gehad in de trant van: wat als er in deze drukte iemand een bom laat ontploffen. Spelen die soort gedachten ook bij jou?
“Nee, ik ben absoluut niet bang. Ik zie de Loveparade als de grootste vredesbeweging op aarde. We komen samen om plezier te maken en te dansen. Er heersen geen wetten of regels, iedereen mag meedoen. Dat aanpraten van angst, daar doe ik niet aan mee. De enigen die daarvan profiteren, zijn de militaire industrie, politici en beveiligingsbedrijven. Wat ook leuk is: de mensen die een hekel hebben aan de parade, zullen het toch moeten uitspreken. L-O-V-E-parade. Ze moeten dat woord liefde toch in de mond nemen. Net goed, haha.”

Veel steden kopieerden je concept. Waarom zouden bezoekers nog naar Berlijn afreizen?
“Ten eerste wil ik zeggen dat het fantastisch vind dat er overal parades zijn. Vanaf het prille begin was het mijn droom dat er over de hele wereld Loveparades zouden ontstaan. Dat is gelukt en daar ben ik heel trots op. Maar om op je vraag terug te komen: de Berlijnse versie is de klassieker, de vader en moeder van alle parades ter wereld. Die mythische uitstraling gaat dit jaar weer een miljoen bezoekers trekken. Er is een heel nieuwe generatie jongeren die willen weten waar hun oudere broer of zus toch altijd over praatte. Die willen het ook meemaken. Bovendien hebben we in allerlei nieuwe EU-landen erbij gekregen. Die mensen staan ook te popelen om eindelijk een keer mee te mogen doen. We hebben 330.000 vierkante meter aan dansvloer en een miljoen watt aan geluid. Laat ze maar komen.”
(Dj Broadcast Magazine)