donderdag, mei 26, 2005

Maatpakken praten over dance, tis wat


"DANCE IS MEER DAN PILLENSLIKKENDE JONGEREN"

Het was een ongewone combinatie van mensen in het Utrechtse Mediaplaza, afgelopen donderdag. Een legertje ambtenaren met stropdas ging om de tafel met de belangrijkste spelers uit de Nederlandse dance-wereld. Via powerpoint-presentaties en zaaldiscussies kwamen beide partijen in een hypermoderne setting nader tot elkaar.

Want ondanks het grote aanbod aan professioneel georganiseerde dance-evenementen zijn veel gemeenten nog steeds huiverig voor het toestaan van houseparty’s. Dat is nergens voor nodig, vond de Belangen Vereniging Dance (BVD), en organiseerde daarom samen met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en de Jaarbeurs het congres ‘De meerwaarde van dance’

Onwetendheid
“We willen vandaag bij beleidsmakers de onwetendheid over dance wegnemen. Er heerst nog steeds een beeld van pillenslikkende jongeren, terwijl dance zoveel meer inhoudt. Het kan ook geld in het laatje brengen en een gemeente op de kaart zetten.” De gemeente Rotterdam bleek dat laatste principe al een tijdje te hanteren. Voor de Fast Forward Dance Parade, de jaarlijks terugkerende stoet trucks met dj’s en feestvolk, verleent de gemeente alle medewerking. Want door dit soort initiatieven heeft de maasstad volgens Monica Huibers van Rotterdam Festivals een heel ander imago gekregen.

Was er lang het beeld van een rauwe havenstad, nu staat Rotterdam bekend als cultuurstad. Bovendien brengt evenement, dat afgelopen jaar 400.000 bezoekers trok, ook nog een flinke smak geld in het laatje van de gemeente. “Wij kijken liever naar de mogelijkheden dan naar de problemen”, aldus Huibers. Vanwege de positieve inspanningen mocht de gemeente Rotterdam naar huis met de Smily, de prijs van de BVD voor de meest dance-vriendelijke gemeente.

Drugsgebruik
CDA-Tweede-Kamerlid Algra, uitgenodigd als verdediger van het zero-tolerance-beleid, had daar geen boodschap aan en keek liever naar de problemen. Met name die van het drugsgebruik, waar hij faliekant tegen is. Dat de problemen met drugsgebruik op dance-evenementen volgens cijfers van het Trimbos instituut minimaal zijn, bracht hem niet van zijn stuk. Algra: “Ik moet bekennen dat er op de feesten weinig drugsincidenten plaatsvinden, maar ik vind de nadelen nog altijd veel groter dan de voordelen. Wat mij betreft voegen deze evenementen niks toe aan het culturele aanbod.”

Tweede-Kamerlid Boris van der Ham, sinds een bezoek aan het grootschalige feest Sensation White het politieke boegbeeld van de dance-wereld, zag het anders. Volgens hem zitten het probleem meer in de hoofden van politici dan in de feiten. Volgens de D66-er zorgt alcoholgebruik in café’s voor veel meer overlast dan houseparty’s. Ook Thom Ummels van de Stichting Stadspromotie Almere nam het op voor de dance-wereld. Ummels: “Ik heb nog geen burgemeester of ambtenaar meegemaakt die niet blij wegging van een dance-evenement. Dat zegt mij genoeg.” (UN)

zondag, mei 15, 2005

Dj Luna gaat beuken in het Gelredome


'IK GA ALTIJD OP ZOEK NAAR DE KLIK MET HET PUBLIEK'

De Haagse hardstyle-dj Luna staat komende zaterdag voor een 'one-man-show' in het Arnhemse Gelredome. Hij wordt daarmee de eerste na Tiësto die in zijn eentje 25.000 mensen mag trakteren op een nacht vol dance.

Richard de Mildt (27), zoals zijn echte naam luidt, waarschuwt zijn fans alvast. "De hele avond zal bol staan van de energie. Alle harde stijlen komen voorbij. Ik geef de mensen geen rust. Als ze naar huis gaan, moeten ze alleen nog maar aan slapen denken.''

Gezonde spanning
Op een onrustige nacht na, waarin hij zich bedenkt dat het geluid in het midden van zijn show uitvalt, ziet De Mildt het optreden met gezonde spanning tegemoet. De ervaren spelers in het vak Q-dance en ID&T organiseren het evenement, zelf hoeft hij zich alleen maar bezig te houden met het vermaken van het publiek. Precies datgene waar hij goed in is. De Mildt: Als ik achter de draaitafels sta, dan ga ik altijd op zoek naar de klik met het publiek. Als de massa eenmaal achter je staat, krijg je alle energie die je in de muziek steekt, met volle kracht terug.

Vorig jaar vermaakte Luna al in zijn eentje een volle Heineken Music Hall en stond hij op Sensation Black in de Arena. "Sensation Black is echt een verhaal apart. Daar krijg je als artiest zo'n enorme kick van. Die kolkende massa waar je doorheen moet lopen om bij het podium te komen, dat is echt heftig. Daar doe je het voor.''

Verbazingwekkend enthousiasme
Het buitenland heeft hem ondertussen ook ontdekt. Dj Luna heeft onder meer boekingen in Canada, Polen, Zuid-Afrika en Australië. Daar is de hardstyle pas net doorgedrongen en is het enthousiasme waarmee hij wordt ontvangen, verbazingwekkend. "Vooral in Polen sta je echt weer aan het begin van het housetijdperk. Daar juichen en fluiten ze het hele optreden en willen na afloop honderden mensen een handtekening.''

Volgens De Mildt is Nederland wat dance betreft een verwend land. Elk weekend zijn er zeker drie grote feesten en deze zijn professioneler georganiseerd dan waar ook ter wereld. Dat maakt het er voor dj's niet makkelijker om de boel los te krijgen. Maar het houdt ze ook scherp. "In Nederland weet je wat je aan de mensen hebt. Als het niks is, merk je het meteen. In het buitenland is een optreden vaak een inkoppertje.''

Na het optreden in het Gelredome, waar hij overigens diverse gast-dj's voor heeft uitgenodigd, wil De Mildt wat exclusiever gaan draaien. Toch kan het jeugdcentrum in Sassenheim, waar hij zijn eerste plaatjes draaide, voor een schappelijk prijsje steeds op hem blijven rekenen. Luna: "Ik probeer mezelf nog altijd te zien als iemand die tussen het publiek staat in plaats van erboven. Dat publiek heeft me namelijk groot gemaakt.'' (ANP)

Lees ook interviews met dj's Catscan, Joost van Bellen, Chuckie, Chris Korda en Tiësto.

dinsdag, mei 03, 2005

Lupo naar de top, deel 2


'WE WILLEN WETEN WAT WE FOUT DOEN'

Op weg naar de doorbraak volgt het Utrechts Nieuwsblad maandelijks het wel en wee van de Utrechtse gitaarpopband Lupo. Aflevering 2. Geen reactie op de clip maar wel interesse van een platenmaatschappij.

“Misschien hebben we te weinig blote vrouwen in onze clip”, zegt gitarist Ward lachend, als hem gevraagd wordt waarom Lupo van MTV geen reactie op de gestuurde muziekvideo heeft gekregen. “Tja, we hebben de single gestuurd, een paar keer gebeld en gemaild, maar er komt geen reactie. Dat is de bittere werkelijkheid.” Op muziekzender The Box wordt een andere tactiek losgelaten. Ward: “Daar gaan we naar de balie en vragen we wie er over de clips gaat. Als we de onze in zijn handen hebben gedrukt, kan hij achteraf in ieder geval niet zeggen dat hij hem niet gekregen heeft. Het maakt al bijna niet uit wat voor reactie we krijgen, áls we er maar een krijgen. We willen weten wat we fout doen en hoe het beter kan.”

Aan een ander front was er deze maand goed nieuws voor Lupo. Bij een grote Nederlandse platenmaatschappij (uit angst té enthousiast over te komen, wil de band de naam nog niet prijsgeven) is de demo goed ontvangen. Tegen alle verwachtingen in, heeft er zelfs iemand teruggemaild dat hij naar een optreden wil komen kijken. Dat stond voorlopig eventjes niet op het programma, dus nu is het stress. Zanger Arthur: “Dit hebben we nog nooit meegemaakt. We zijn nu als gekken aan het bellen, op zoek naar een zaaltje waar we snel kunnen optreden. Over een paar weken gaat iedereen op vakantie dus we hebben haast.”

Als we maar gehoord worden
Wat een platenlabel zo belangrijk maakt is niet zozeer het uitbrengen van een cd, als wel de grotere optredens die daaruit voortvloeien. Want met de verkoop van cd’s kom je er tegenwoordig niet meer. Arthur: “We hebben van het liedje Irene vijfhonderd singles laten drukken, maar we hebben er pas vijftig verkocht. Wat mij betreft maakt het niet meer uit of onze liedjes gekocht of gedownload worden. Als we maar gehoord worden.”

Zoals het met de Utrechtse band GEM is gegaan, dat zou Ward wel zien zitten. “Die band is echt goed bezig. Ik heb ze een paar keer gezien, ze spelen een zaal echt plat. Van de eerste tot de laatste noot blijft het boeiend. Die gasten staan avond aan avond op het podium, ze hebben zelfs in New York opgetreden. En wat belangrijk is: ze zijn er op eigen kracht gekomen in plaats van dat ze gehyped zijn. Gewoon stug blijven doorspelen, zo willen wij er ook komen.”

Niet zo voorspelbaar
Qua fans begint zich langzaamaan een vaste schare te vormen. Wanda (21), huisgenoot van zanger Arthur, heeft de band al vijf keer gezien en is nog steeds even enthousiast. Wanda: “Ik luister zelf veel naar The Doors en Velvet Underground. Lupo lijkt daar wel wat op. Hun muziek is spannend en niet zo voorspelbaar als veel andere bands. Ik vind het een verfrissende mix van muziekstijlen. Noem me trouwens geen groupie, want ik ben in de eerste plaats fan van de muziek. Dat het aardige jongens zijn is mooi meegenomen.” (UN)

Lees ook deel één, drie en vier