Gedichten zijn hip, man

"POEZIE IS VERFIJNDE KUNST"

Met Driek van Wissen als nieuwe Dichter des Vaderlands werd gisteren de Nationale Gedichtendag gehouden in Nederland en België. Ook in de provincie Utrecht trok de dag vele poëzieliefhebbers. Zo werden onder meer in de raadzaal in Soest gedichten van ex-wethouder Jan Visser voorgedragen en lazen middelbare scholieren in de Utrechtse Dom hun beste werk voor.

Jan Visser, dichter en ex-wethouder in Soest:

“Ik had persoonlijk liever Ilja Leonard Pfeiffer gezien als nieuwe Dichter des Vaderlands. Op zich is er niks mis met een light-verse dichter als Van Wissen, maar ik had liever eentje met een sterker repertoire gezien, met meer diepte en inhoud. Zelf zou ik best graag Dichter des Vaderlands willen zijn, ik schrijf ook vaak gelegenheidsgedichten. Maar ik ben nu eenmaal alleen wereldberoemd in Soest. Wat een Dichter des Vaderlands mijn inziens moet hebben is de gave om op een bijzondere manier op de actualiteit te reageren en dat in poëzie onder woorden te brengen.”

Pianist Harry Schram, die in Soest Jan Vissers gedichten van muziek voorzag:

“Het belangrijke van een Nationale Gedichtendag is dat mensen weer eens geconfronteerd worden met poëzie. De dichtkunst is een verwaarloosd geheel, terwijl het juist zo’n verfijnde kunst is. Mensen hebben tegenwoordig niet meer de rust om een gedicht fatsoenlijk te lezen. Terwijl je het een paar keer moet herlezen om de diepere lagen te ontdekken. Zo wordt het telkens anders. Hoewel ik niet ontevreden ben met de opkomst in de raadzaal, valt het me toch op hoe weinig mensen de moeite nemen om even te komen kijken. Zelfs van de mensen die hier in het gemeentehuis werken, heb ik vrijwel niemand gezien.”

Emmy Kool (15), leerling van het Sint Bonifatius College, las in de Dom een aangrijpend gedicht over een zelfmoord voor:

“Ik heb nu iets van dertig gedichten geschreven, de eerste op mijn 7e. Het klinkt als een cliché, maar ik schrijf gedichten om gevoelens van me af te schrijven. Ik wil ze achteraf lezen en denken: ja, zó voelde ik me. De beste verdrietige gedichten schrijf ik als ik vrolijk ben. Dan kan ik er meer in kwijt en kan ik beter relativeren. Mijn ouders zijn trots op mij, maar mijn moeder vroeg ook of ik niet eens iets vrolijkers kon schrijven. Van het laatste gedicht was ze nogal geschrokken, hoewel het niet autobiografisch is.”

Riet van Haeringen, lid van de Domgemeente en organisatrice van de poëziemiddag in de Dom:

“Ik denk dat iedereen hier vanmiddag heeft gemerkt dat poëzie mensen iets geeft. Namelijk vertrouwelijkheid en betrokkenheid. Het is aangrijpend om te zien dat kinderen zo eerlijk, zonder gêne schrijven wat hen bezig houdt. Op deze leeftijd zijn ze natuurlijk erg emotioneel. Ze moeten thuis zien te raken in het leven en dat is niet gemakkelijk.”

Gill Ten Hoor (18), las dit gedicht in de Dom voor:

Vanwege liefde

Vergeet
wat je weet
en bedenk
veel te laat
dat eeuwige
liefde niet
eeuwig is.

(UN)

Voorpremière van de zoveelste prutfilm van Van Gogh

"THEO GAF ALS EERSTE SERIEUZE ROLLEN AAN ALLOCHTONEN"

Na een volledig uitverkochte speciale voorpremière van 06-05, Theo van Gogh’s laatste film over de moord op Pim Fortuyn, was er in het Louis Hartlooper Complex een nabespreking over de film.

Thomas Ross, schrijver van het boek De Zesde Mei en scenarioschrijver van 06-05:

“Ik was heel blij met de ingrepen van Van Gogh. Op een gegeven moment haalde hij de film JFK bij de videotheek en hebben we die samen bekeken. Toen gooide hij de volgorde van mijn verhaal om en wilde hij beginnen met de moord. Verder vond ik het goed dat hij de hoofdpersoon, een Hollands meisje in mijn boek, omruilde voor een Turks meisje. Het heeft de film er beter op gemaakt. Ook de echte beelden van Fortuyn ontregelen het verhaal naar mijn inzien niet. Uiteindelijk zijn de feiten heel naturel in het verhaal verwerkt.”

Gijs van de Westelaken, producent van 06-05:

“De bedoeling was om een politieke paranoiafilm te maken. De grootste cynicus moest naar buiten gaan met het idee: het zóu kunnen. Dat is gelukt. Toen het cruciale VHS’je met het fragment van Marcel van Dam in de brievenbus viel, was Theo erg blij. Je zou kunnen zeggen dat het geen echte Van Gogh-film is omdat het een thriller is. Toch blijkt dat niet waar. Hij zat zelf zo dicht op het onderwerp dat hij zich de film eigen heeft gemaakt. Hij móest en zóu de film over Fortuyn maken. Ook de actiescenes, waar hij eerst niets van moest hebben, vond hij steeds leuker. De helikopterscène deed hij zelfs over omdat het er zo spannend uitzag.”

Peer Mancini, acteur in 06-05:

“Ik vond hem een heel goede acteursregisseur. Ik had veel met hem, ik weet bijvoorbeeld ook niets van techniek. Het gekke was dat hij als een vaderfiguur voor me was, hoewel ik een stuk ouder ben dan hij. Hij straalde zoveel rust uit, ik had steeds het idee dat het wel goed kwam. Natuurlijk is mijn kleine rol in het oeuvre van Theo een keutel. Maar we hadden het wel al over een eventuele samenwerking voor een toekomstige film. Dat kan nu helaas niet meer.”

Cahit Ölmez, acteur in 06-05:

“Theo heeft een speciaal plekje bemachtigd bij allochtone acteurs en actrices. Hij was de eerste die ze serieuze rollen gaf. Ik heb veel gesprekken met hem gehad en ben ervan overtuigd dat Theo een uitgestoken hand naar moslims had. Mensen lazen niet tussen alle harde woorden door, wisten niet wat hij echt bedoelde. Hij wilde alleen maar de vinger op de zere plek leggen. Ik heb veel Turken gesproken die Submission een mooie kunstfilm vonden.”

Merel Notter, editor van 06-05:

“Ik prijs mezelf gelukkig dat ik dit heb mogen doen. Ik kon met Theo in debat gaan. Uiteindelijk won dan degene met het beste argument. Soms wilde ik hem overtuigen en dan gaf hij mij die ruimte. Soms zoveel dat ik het gevoel had dat ik over hem heen walste. Dan deed ik weer een stapje terug. Theo heeft een evenwichtige film willen maken, eentje die niet anti of pro Pim Fortuyn was.”

(UN, foto Filmfestival Münster)