Zwaar relaxen op Zinin Festival

DANSEN, CHILLEN EN SPELEN OP ZININ

“Zo. Daar zitten we dan”, zegt singer-songwriter Belker met een glimlach. In een vrachtbusje van acht vierkante meter bevinden zich een zanger, twaalf toeschouwers, een tapijt en een schemerlamp. Een intiemere setting voor een concert bijna niet te bedenken. Op minder dan een halve meter afstand van zijn gehoor vertolkt de zanger zijn gevoelige Nederlandstalige liedjes. Iedereen luistert ademloos.

Met Stage D ging het Utrechtse popfestival Zinin afgelopen zaterdag terug naar de basis van muziek. Optredens zonder versterking en zonder podium. Het mini-podium was in al zijn eenvoud misschien wel de leukste plek op Zinin. In zijn streven naar exclusiviteit trok Zinin dit jaar alles uit de kast op het Smakkelaarsveld.

Rode loper
Bij binnenkomst over een rode loper is er werkelijk niets meer dat herinnert aan de junks die er normaliter rondhangen en de rotzooi die er meestal ligt. Het terrein is tot in de puntjes aangekleed. In de vijver liggen plastic bloemetjes die lichtgeven, aan de waterkant staan strandstoelen en een groot terras. Er is zelfs bediening aan tafel.

Op een verhoogd plateau, dat uitkijkt over het busstation, is het helemaal goed toeven. Langslopend publiek aan de andere kant van het hek kijkt nieuwsgierig omhoog en ziet tientallen mensen zich amuseren, maar krijgt geen glimp te pakken van het festival. De een kijkt jaloers omhoog, de ander blijkt té benieuwd en maakt rechtsomkeert om een kaartje te kopen.

Gimmicks
Zinin is een popfestival, maar eigenlijk ook weer niet. Zoals Lowlands zich met allerlei gimmicks onderscheidt van Pinkpop, verschilt Zinin van bevrijdingspop. De muziek is de hoofdmoot, maar de aankleding en de sfeer zijn minstens zo belangrijk. En er is plek voor gekke dingen.

Neem nu het Car Park, waar de hele dag lang een rij stond. Een auto als joystick. Vanuit de auto kijk je naar een wit scherm waarop computerbeelden worden geprojecteerd. Je kunt wel zes computerspellen spelen door te sturen, de knipperlichten aan te zetten of te remmen.

Geschift
Sensoren die buiten de auto staan opgesteld, reageren op de autolichten en bedienen zo het spelletje. En om het helemaal geschift te maken kun je een flipperspel spelen door de deuren open en dicht te doen.

O ja, er was ook nog muziek op Zinin. Je zou het haast vergeten, maar popliefhebbers kwamen prima aan hun trekken met Utrechtse en buitenlandse bands die uiteenliepen van rock tot drum ’n bass tot verstilde gitaarmuziek. Algemene conclusie: zin in augustus 2006! (Ons Utrecht, foto Anna van Kooij)

Lupo naar de top, deel 4

HET EERSTE DOEL IS BEREIKT: ZININ FESTIVAL

Op weg naar de doorbraak volgt het Utrechts Nieuwsblad maandelijks het wel en wee van de Utrechtse gitaarpopband Lupo. Aflevering 4. Optreden op Zinin!

Lupo staat morgen op Zinin Festival, de band heeft het toch voor mekaar gekregen. Reageerde programmeur Jacco van Manen in de vorige aflevering nog weinig enthousiast op de demo van de zes jongens, een live-optreden in café de Flitz bracht hem toch aan het twijfelen. En op de valreep heeft hij Lupo waarempel geboekt voor het Utrechtse popfestival.

Drummer Floor heeft wel een verklaring voor het geslaagde optreden in de Flitz: “We hadden een week eerder een slecht optreden gehad en waren daar nog steeds boos over. Die boosheid geeft je heel veel energie voor een volgend optreden. Alles klopte, de muziek sloeg echt perfect aan bij het publiek, achteraf hebben we superleuke reacties gehad.”

Hard oefenen
Nu is het hard oefenen geblazen voor Zinin. Want iedereen is op vakantie geweest en heeft dus een paar weken niet gespeeld. Floor ziet het festival als een ideaal platform voor Lupo: “Het is een speciaal festival qua sfeer en aankleding. Bovendien komt een hoop publiek op af dat normaal niet naar je optredens komt. Straks heeft toch half popminnend Utrecht Lupo een keer gezien. Qua bekendheid is het dus ideaal. Verder is het gewoon leuk om de hele dag rond te hangen en andere bands te bekijken. Wij zijn immers doorgewinterde festivalgangers, haha.”

Terugkijkend op de afgelopen maanden vindt gitarist Mario dat de Lupo een stuk vooruit is gekomen. Mario, niet vies van clichés: “We doen steeds meer ons eigen ding.” Maar hij kan het ook anders uitleggen. “Onze stijl wordt scherper omlijnd, wordt duidelijker. De liedjes en de optredens vormen een betere eenheid. Eerst bestond een optreden uit losse liedjes die meer of minder geslaagd waren, nu zijn we in staat om een samenhangend concert te geven, dat mooi loopt.”

CD maken
Het volgende project is een maken van een cd. Dat vereist veel geld en dus veel optredens. Maar wacht eens even, had Lupo niet een obscure bijverdienste? Jawel, de band maakt namelijk achtergrondmuziek bij erotische films. En dat blijkt een potentieel gouden handeltje te zijn. Via via heeft de groep contacten kunnen leggen met filmmaatschappijen, wat geresulteerd heeft in een aantal opdrachten.

Maar waaruit bestaat zo’n opdracht dan? Mario: “We leveren eigenlijk een soort geluidslandschappen die we met instrumenten en de computer samenstellen. Het is echte achtergrondmuziek, dus zonder zang. We staan soms versteld wat voor muziek er uitkomt. Het is heel anders dan Lupo, maar toch interessant om te doen.” (UN)

Lees ook deel één, twee en drie

Dikke pret op Lowlands 2005

LOWLANDS IN ZES MOMENTEN

Het Lowlands festival in Biddinghuizen trok afgelopen weekend zo’n 54.000 bezoekers die zich drie dagen in een paradijs van muziek, film, theater en campingleven wentelden. Omdat het geen doen is alle hoogtepunten te bespreken, een achttal willekeurige topmomenten.

Prodigy:
Geheel tegen de verwachting in verschijnt the Prodigy op tijd op het podium van grote Alphatent. Er mag veel geschreven zijn over de groep, –de bandleden zijn arrogant, ze hebben hun beste tijd gehad- de heren weten nog steeds een explosief feestje te bouwen. Al bij de eerste tonen van Their Law ontploft de tent. Al mogen de twee dansers weinig in te brengen hebben bij het schrijven van de nummers, bij de live-act zijn ze onmisbaar. Ze doen weinig meer dan rennen en schreeuwen, maar weten zo wel iedereen, van voor tot achter, bij de show te betrekken.

Arcade Fire:
De manische drummer van Arcade Fire klimt tijdens het laatste liedje met zijn trommel vijftien meter omhoog in een ijzeren stellage.Voordat de security zijn actie goed en wel in de gaten heeft, is hij al buiten handbereik. Zijn trom bungelt losjes aan zijn middel, terwijl hij met gevaar voor zijn leven omhoog gaat. Als hij boven is en weer als een bezetene op zijn trom gaat meppen, valt hem een groots applaus ten deel. Dat hij eenmaal beneden met geweld van het podium wordt getrokken door zijn medebandleden zal hem waarschijnlijk een zorg zijn.

Marilyn manson :
De lichten gaan uit en het theatrale optreden van shockrocker Marilyn Manson lijkt voorbij. Dan gaat een klein lichtje aan en ontstaat er een gruwelijk beeld: Manson houdt een zaklamp onder zijn eng geschminkte kop en dat ziet er niet vrolijk uit. Als hij daarna zijn metalcover van de eighties-hit Sweet Dreams inzet gevolgd door zijn grootste hit The Beautiful People, heeft de Amerikaan zijn visitekaartje weer afgegeven. Het publiek blijft hulpeloos achter met de onverwerkte trauma’s die Manson over ze heen heeft gestort.

Panteon Rococo :
Na het uitbundige Mexicaanse feest dat El Gran Silencio vorig jaar vierde, doet het vergelijkbare Panteon Rococo het dit jaar nog eens dunnetjes over. Met twaalf man op het podium, drummers, gitaristen en blazers, maken ze het publiek gek met hun vrolijke mestizo. Dat praktisch niemand wat van de teksten verstaat en dat de mannen slecht Engels spreken, is ze vanaf de eerste noot vergeven. In ruil voor de energie die Panteon in de muziek steekt, doet het publiek alles wat de band vraagt: naar links rennen, naar rechts rennen, zitten, staan maar vooral: dansen als bezetenen.

Vive la Fète:
Een lieflijk klassiek deuntje speelt als de electropopband Vive La Fête zich op het podium nestelt. Het staat in schril contrast met de beukende bass die er opeens inknalt. De zangeres Els Pynoo kan niet zingen, maar wow, wat is die muziek aanstekelijk. Hier kun je niet stil blijven staan. En het blijft toch altijd leuker om naar een band te kijken dan naar een dj. Zeker als er een blonde übertheatrale zangeres in hotpants en op blote voeten staat te swingen en korte gilletjes geeft als ze over het podium rent.

Korn:
De Amerikanen krijgen het toch weer voor elkaar: net als twee jaar geleden de grootste Lowlandstent platspelen. Vrijwel zonder nieuw repertoire, zonder gitarist Head die plots besloot zijn leven aan god te wijden maar nog altijd met dezelfde deprimerende teksten. Het aloude nummer Adidas blijkt zelfs in de geheugens van de nieuwe generatie Lowlanders gegrift te staan. Wanneer 10.000 man “All day I dream about fucking” zingen, kan zelfs zanger Jonathan een lachje niet onderdrukken. En dat is nogal wat voor een man die al tien jaar zijn inspiratie haalt uit zijn verschrikkelijke jeugd vol pesterijen en trauma’s.

(UN)

Teknodudes in oorlog met robocops

NEDERLANDERS BETROKKEN BIJ RELLEN TSJECHIË

Naar schatting 40 á 50 Nederlandse feestgangers zijn afgelopen weekeinde in Tsjechië betrokken geraakt bij een veldslag met de politie.

Een duizendkoppige politiemacht greep in toen duizenden feestgangers uit heel Europa het jaarlijkse dancefestival Czechtek wilden bezoeken. Volgens de politie was de vergunning niet in orde en veroorzaakten ze overlast. Volgens de aanwezigen had de eigenaar van het stuk land wel degelijk toestemming gegeven.

Mobiele eenheid
De Rotterdamse ooggetuige Stefan (25) was met zijn Nederlandse soundsystem (groep jongeren met een mobiele geluidsinstallatie) ter plekke en doet vanuit Praag tegenover Planet.nl zijn verhaal over de ‘oorlog’ met de ME. “Toen we donderdagavond met onze bus aankwamen bij het meetingpoint had de Tsjechische politie de uitrit afgesloten. Dat veroorzaakte een enorme file die iets van twaalf uur heeft geduurd. Op vrijdag zijn we een andere weg gaan zoeken."

"Toen we via een bospad op het terrein wilden komen, bleek de politie op het einde een barricade te hebben opgeworpen. Maar we waren met zoveel mensen, dat we die barricade omver geduwd hebben. Zo kwamen we met een hele hoop mensen toch nog het terrein op. Ik denk dat er ongeveer 40 á 50 Nederlanders waren.”

Oorlog
Op zaterdag brak volgens Stefan pas echt de hel los, toen de ME probeerde de ondertussen massaal op het veld gestroomde bezoekers van het veld te verjagen. “De ME had over de hele breedte van het veld politiebusjes neergezet en een kamp opgeslagen. Compleet met legertenten, EHBO-posten en toiletten. Toen ze zaterdagmiddag met zijn allen uit die busjes naar ons toen kwamen lopen, werd het oorlog.

De ME schoot met clusterbommen vol vuurwerk en met traangasgranaten. Om het uur werd de ME door over het veld scheurende busjes voorzien van nieuwe granaten. Tot diep in de nacht was het een soort landjepik tussen ons en de politie. Ik heb nog nooit zoveel politie bij mekaar gezien.”

Gewond
Volgens officiële bronnen raakten bij de gevechten meer dan 100 feestgangers en enkele politieagenten gewond. De politieactie heeft de verontwaardiging gewekt van Tsjechische mensenrechtenorganisaties. Volgens hen is er buitenproportioneel geweld gebruikt bij de charge. Een groep mensen die op het feest aanwezig was heeft gisteren bij het ministerie van Binnenlandse Zaken gedemonstreerd.

De verantwoordelijke minister van Binnenlandse Zaken Frantisek Bublan is ondanks kritiek van mening dat hij correct gehandeld heeft. President Vaclav Klaus heeft zijn twijfel uitgesproken over de mate van geweld die gebruikt is. Hij zegt van plan te zijn om de verantwoordelijke politici aan de tand te voelen. (Planet, foto van Freetekno)