donderdag, december 23, 2004

Leuk stukje voor lokaal sufferdje


PITCH JUNIOR VINDT HET TALENT OP STRAAT

Een pistoolschot maakt een einde aan het leven van Gus. Het publiek slaakt een zucht van verlichting. Daarvoor heeft Gus zijn twee vrienden minutenlang zitten irriteren met zijn opdringerige en opruiende gedachtespinsels. Vooral over de moord op Theo van Gogh. Hoe zou Mohammed B zich gevoeld hebben toen hij het deed? Had Van Gogh een raar voorgevoel die dag? Als Gus ook nog zegt dat hij de slaapkamer van zijn zoontje gaat aankleden met zwart behang en posters van Scarface, is voor de anderen de maat vol. Ze pikken zijn stoere praat niet meer.

De jongen die tot dat moment stil op een stoel heeft gezeten loopt naar hem toe en lost het dodelijke schot. De eerste scène van het Utrechtse HKU-project Pitch Junior hakt er meteen goed in. Want het opgeluchte gevoel stelt het publiek meteen voor het dilemma: moet alles maar gezegd kunnen worden of mogen vervelende mensen de mond gesnoerd worden? Dit mag dan experimenteel theater zijn, de thema’s die de jongeren aansnijden, zijn uitermate volwassen.

Multiculti
Afgelopen vrijdag toonde het multiculturele theaterproject Pitch Junior in Rasa het resultaat van 2 jaar workshops op het gebied van muziek en toneel. In een tiental korte presentaties lieten 64 jonge acteurs en muzikanten voor het eerst aan elkaar, familie en aan vrienden zien waar ze zich zo lang mee bezig hebben gehouden.

Het Centrum voor Interculturele Studies van de Utrechtse HKU startte in 2002 Pitch Junior. Het is een buitenschoolse theatercursus voor jongeren vanaf 16 jaar met een cultureel diverse achtergrond. Tijdens workshops oriënteren jongeren zich op theater als beroep en als hobby. In Pitch Oriëntatie kunnen jongeren de eerste stappen in de theaterwereld zetten. Als die bevallen, dan kunnen ze door naar de meer productiegerichte groep Pitch Intensive. Ondertussen zijn er groepen in onder meer Utrecht, Woerden, Veenendaal en Soest en zijn er scouts actief die jongeren aanspreken op straat.

Culturele bagage
Volgens Yvonne Lub, projectleidster van Pitch, is het niet gemakkelijk om jongeren uit andere culturen te bereiken. Lub: “Voor Pitch hebben we scouts die heel dicht op de doelgroep zitten. Jongeren moeten namelijk over veel drempels heen. Ze maken overwegingen: durf ik het wel, past het binnen de code van de familie? Maar als ze eenmaal besloten hebben om mee te doen, dan is het mooi om te zien dat iedereen zijn eigen culturele bagage meeneemt.”

Aan durf heeft de Surinaamse Jeannine La Rose geen gebrek. Alsof het thuis voor de spiegel is, zingt ze met overtuiging de volle zaal toe. Voor haar tweede lied, a capella gezongen, roept ze de hulp in van de zaal, die enthousiast op haar reageert. De linkerkant klapt met haar mee, het middelste deel zingt het couplet en de rechterkant doet het refrein. De interactie die ze met haar enthousiasme weet op te roepen, is indrukwekkend.

Muzikale horizon
In de Pitch-band van de Surinaamse rapper Ricky van den Berg, alias Tha Rookie, zitten behalve Nederlanders onder meer een Molukker, een Marokkaan en een jongen uit Sri Lanka. Culturele integratie ten voeten uit dus. Ondanks het feit dat Ricky al zijn eigen rapgroep en opnamestudio had, zegt hij veel te hebben geleerd bij Pitch. “Het is een goede plek om mijn muzikale horizon te verbreden. Ik heb leren samenwerken met allerlei muzikanten uit andere culturen.”

Ook wat betreft de theoretische basis is hij naar eigen zeggen vooruitgegaan. Ricky: “Elke les pik ik wel iets op. Ik heb een hoop basisregels geleerd. Elke les bestond voor de helft uit theorie en voor de helft uit muziek maken.”

Trots
Coach Theater Monica Lasonder is na de voorstelling trots op haar leerlingen. “Zoals je ziet ligt het talent op straat. Ik ben al lang docent en vroeg me altijd af waar de donkere acteurs zaten. We hebben ze nu eindelijk gevonden. Bovendien is het leuk hoe theater en muziek samenkomen. Zo wordt theater vanzelf swingend.” (Ons Utrecht)