Gedichten zijn hip, man

"POEZIE IS VERFIJNDE KUNST"

Met Driek van Wissen als nieuwe Dichter des Vaderlands werd gisteren de Nationale Gedichtendag gehouden in Nederland en België. Ook in de provincie Utrecht trok de dag vele poëzieliefhebbers. Zo werden onder meer in de raadzaal in Soest gedichten van ex-wethouder Jan Visser voorgedragen en lazen middelbare scholieren in de Utrechtse Dom hun beste werk voor.

Jan Visser, dichter en ex-wethouder in Soest:

“Ik had persoonlijk liever Ilja Leonard Pfeiffer gezien als nieuwe Dichter des Vaderlands. Op zich is er niks mis met een light-verse dichter als Van Wissen, maar ik had liever eentje met een sterker repertoire gezien, met meer diepte en inhoud. Zelf zou ik best graag Dichter des Vaderlands willen zijn, ik schrijf ook vaak gelegenheidsgedichten. Maar ik ben nu eenmaal alleen wereldberoemd in Soest. Wat een Dichter des Vaderlands mijn inziens moet hebben is de gave om op een bijzondere manier op de actualiteit te reageren en dat in poëzie onder woorden te brengen.”

Pianist Harry Schram, die in Soest Jan Vissers gedichten van muziek voorzag:

“Het belangrijke van een Nationale Gedichtendag is dat mensen weer eens geconfronteerd worden met poëzie. De dichtkunst is een verwaarloosd geheel, terwijl het juist zo’n verfijnde kunst is. Mensen hebben tegenwoordig niet meer de rust om een gedicht fatsoenlijk te lezen. Terwijl je het een paar keer moet herlezen om de diepere lagen te ontdekken. Zo wordt het telkens anders. Hoewel ik niet ontevreden ben met de opkomst in de raadzaal, valt het me toch op hoe weinig mensen de moeite nemen om even te komen kijken. Zelfs van de mensen die hier in het gemeentehuis werken, heb ik vrijwel niemand gezien.”

Emmy Kool (15), leerling van het Sint Bonifatius College, las in de Dom een aangrijpend gedicht over een zelfmoord voor:

“Ik heb nu iets van dertig gedichten geschreven, de eerste op mijn 7e. Het klinkt als een cliché, maar ik schrijf gedichten om gevoelens van me af te schrijven. Ik wil ze achteraf lezen en denken: ja, zó voelde ik me. De beste verdrietige gedichten schrijf ik als ik vrolijk ben. Dan kan ik er meer in kwijt en kan ik beter relativeren. Mijn ouders zijn trots op mij, maar mijn moeder vroeg ook of ik niet eens iets vrolijkers kon schrijven. Van het laatste gedicht was ze nogal geschrokken, hoewel het niet autobiografisch is.”

Riet van Haeringen, lid van de Domgemeente en organisatrice van de poëziemiddag in de Dom:

“Ik denk dat iedereen hier vanmiddag heeft gemerkt dat poëzie mensen iets geeft. Namelijk vertrouwelijkheid en betrokkenheid. Het is aangrijpend om te zien dat kinderen zo eerlijk, zonder gêne schrijven wat hen bezig houdt. Op deze leeftijd zijn ze natuurlijk erg emotioneel. Ze moeten thuis zien te raken in het leven en dat is niet gemakkelijk.”

Gill Ten Hoor (18), las dit gedicht in de Dom voor:

Vanwege liefde

Vergeet
wat je weet
en bedenk
veel te laat
dat eeuwige
liefde niet
eeuwig is.

(UN)